زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

جواز حکمی





جواز حکمی جواز ثابت به عنوان حکم شرعی می‌باشد.
عنوان یاد شده در کنار عنوان جواز حقی در کلمات فقهای معاصر در باب تجارت به کار رفته و رواج یافته است.


۱ - معنای جواز حکمی



جواز حکمی، حکمی شرعی است، مقابل جواز حقی که حقّی مالکی است.

۲ - تفاوت جواز حکمی با جواز حقی



تفاوت آن دو در این است که جواز حکمی قابل اسقاط نیست، مانند جواز رجوع هبه کننده از هبه خود که حکمی شرعی است و با اسقاط هبه کننده ساقط نمی‌شود و او می‌تواند پس از هبه به آنچه هبه کرده بازگردد و آن را پس بگیرد.

۳ - پانویس


 
۱. مصباح الفقاهة، ج۶، ص۱۹.    


۴ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۱۳۴-۱۳۵.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات فقهی | فسخ | فقه | معاملات




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.